Atëhere!…
Pa zhezllonë, pa celularë, pa peshqirë, pa krem dielli, pa makina, pa silikonë, pa vila, pa rroba firmato, pa hotele luksoze, pa karkaleca krudo.
Çdo gjë e virgjër. Thjesht gjelbërim dhe rërë.
Vajzat zgjoheshin në 5 të mëngjesit për të shkuar me tren në plazh. Merrnin vetëm bukë me domate dhe djath në palzh. Të gjitha luan në bregdet, jo me celularë por me top dhe në natyrë.
E bukura kishte kriter moralin, jo operacion plastik.
Ato ishin të varfëra por ndjeheshin të barabarta.
Ishte koha kur familja ishte baza e shoqërisë dhe dashuria ishte me zemër, jo me portofol.
Atëhere vlersohej mbiemri dhe jo llogaria bankare…